Den Wed, 14 July 2010 09:52 skrev MacTommy:
Kanske en "Sideways bike"? http://www.youtube.com/watch?v=B0r2vYjo3SY
Lite mera bilder ochså... http://www.sidewaysbike.com/
Den brittiske kaptenen S. Thompson skissade på en liknande konstruktion 1879. Zulukriget hade gått in i ett för britterna kritiskt skede och man var hårt pressad på alla flanker. Trupptransporterna till de olika stridszonerna var svåra att genomföra eftersom antalet hästar kraftigt decimerats. Soldaterna blev ofta anfallna av Zuluer i bakhåll längs vägarna. Utan förvarning kunde en skur av pilar och spjut falla över de marscherande brittiska soldaterna och manfallet var ofta stort. Thompson insåg att förflyttningarna måste ske snabbare och utvecklade via telegramutbyte med den skotske cykelkonstruktören Kirkpatrick, en ny typ av cykel där ryttaren satt sidledes. Efter mycket arbete (förmodligen under primitiva förhållanden) kunde Thompson sommaren 1879 presentera en prototyp för sina överordnade. Genom att i cykelkolonner varva cyklar där ryttarna ömsom satt på höger sida och ömsom på vänster, skulle soldaterna dels kunna spana mot Zulugömslena, dels kunna ge moteld med sina Martini-Henry-gevär. Den färdiga konstruktionen planerades utföras i bästa Sheffieldstål med ekrar från Madison och Dunlop-ringar. Trots att generalstaben var förtjust över idén rådde delade meningar om sadeln. Vissa ansåg att bara det bästa är gott nog till den brittiska kronans soldater och att det därför skulle vara en långfärdssadel från Lamplugh & Browns (med vaggfjäder). Alternativet var en enklare variant stoppad med tagel. Högste befälhavaren General Chelmsford avgjorde emellertid att tillverkningen av sadlarna skulle ske lokalt, hos en mekanisk verkstad i Durban som hans svåger hade startat efter att ha blivit sårad och delvis invalidiserad. Ritningarna skickades med kurir till Durban men det skulle ta lång tid innan de beställda stålrören, ekrarna och ringarna kunde levereras från England och då var kriget redan över. Efter kriget försvinner kapten Thompson ur cykelhistorien men ritningarna dök upp vid ett par tillfällen. Bland annat (osäkert om det var original eller kopior) 1946 under en auktion i Perth. Ritningarna ingick i ett dödsbo efter en industrimagnat som under en period i livet letat efter diamanter i Sydafrika. Detta faktum gör att cykelhistoriker tenderar tro att ritningarna var äkta. Sedan dröjde det ända fram till 1970-talet innan konstruktionen åter såg dagens ljus (åtminstone dokumenterat). En fysikprofessor Larson vid universitetet i Austin, Texas byggde en "sidocykel" för att inför sina studenter "illustrera det mänskliga balanssinnets förhållande till gravitationen". Han hade troligtvis ingen aning om konstruktionens historia utan sade sig ha blivit inspirerad av en teknisk tidskrift han funnit på universitetsbibliotekets arkiv. Sedan dess tillhör sidocykeln det cykelhistoriska allmängodset där bland annat liggcyklar, höghjulingar och trehjulingar ingår och ständigt hittar nya uttolkare. Dock är Thompsons originalritningar från 1879 försvunna. Om de påträffades skulle de med all sannolikhet betinga ett högt samlarvärde.
Cykelhandlare G. Wiberg